ПЕСНАТА КОНТИНЕНТ Сега ти си предмет на самата себе а не континентот за кој пееше. Ќе те сонуваат морепловците облечени во кожата на Колумбо. Долго и упорно во твоите пораки ќе ги бараат остатоците на идеалната држава од која поетите одамна се протереани. Сега тебе ќе те откриваат како копно што може да…
Details
ЗОШТО НЕ МЕ ОСТАВИШ ДА СЕДНАМ ДО ТЕБЕ? Како пролетна вода набуена, наминав во твојата случајност. Ми го сврте текот… А не дека не знаев… Знаев, зашто не престана да ми влегуваш во сните… Во сите… И во тие што ме плашат и во тие што ми гласат… Те видов тажник. На кревет грижи…
Details
ПОЕТСКИ ЕПИГРАМ ЗА ДВАЕСЕТ И ПРВИОТ ВЕК (со мала, но несебична помош од неколкумина словачки литерати) „Поети од цела Европа обединете се, бирократите веќе се обединија“, зар против тоа не треба да се измисли солиден рецепт? Бирократот е во многу нешта далеку понебезбеден лик отколку познатата карикатура на комунистичките естради во централноевропското подрачје.…
Details
(НЕ)ВРЕМЕ Ѕвончето од влезната врата и модерната самоизолација ја подголтнуваат рапсодијата на својата самотија. Балконот е парк на сонуваното задоволство. Во временските диференцијали на вкрстениот оган на превртливоста и пресметливоста се истрошија сите креми со заштитни фактори од бодликавите јазици на (не)човечкото зрачење. Во напукнатото огледало на сушноста достоинството крвари во…
Details
ГИ СИМНУВАМ ЅВЕЗДИТЕ Ноќва во тучен лонец се тркалаш, сону мој! Една по една разиграни се валаат в пепелишта: надежта и големата лага; утрата розови – соништа бладаат; закрепостени барони на вавилонската царштина кумуваат. Оставаат пустош во руинираните утра. Пагани и лилјаци расткајуваат платна; изворишта секнуваат, в гора коски в пепел танцуваат, а чиниш…
Details
СИНУС: приказна за дробната црта зборовите што не си ги кажуваме над главата ни лебдат како облачиња празни над дробната црта над куќата без гласни жици над страната која никогаш не ја покажуваме иако в очи ѝ гледаме 2. зборовите што ги премолчуваме сакаме да си ги кажеме одеднаш но се плашиме дека ќе…
Details
СОН. ФУСТАНЧЕ Од сите сосетки мајка ми единствено ја ценеше баба Вангелица. Еден ден додека внимателно го следев нивниот разговор, мајка ми рече: – Синоќа, на сон, Јана ја облеков во прекрасен кадифен фустан со бели пиленца извезени по рабовите. – Убави гласови ќе чуеш, рече баба Вангелица. Истиот ден мајка ми го распара…
Details
УСМРТУВАЊЕ НА МИСЛАТА Убиј ја Мислата, жестоко, немилосрдно како што таа тебе те убива. Двојно, кога ја создаваш и осознаваш. На создавање и осознавање прелагува, пребарува, пребродува, заробува. Тројно, кога ја храниш, кога те зазема кога ја оставаш убојно да те љуби. Како што таа знае да те уболни со прегор со прекор до…
Details
РАЗОРУЖЕНА СТРАСТ Антрополошки истрошен Провинциски апстинирам Сами сме под небото Јас и песот Просјачиме низ градот Естетика поразлична од темнината Пред секоја урнатина тој лае Небаре ќе го пробуди уништеното Мојата страст е разоружена Повеќе не сум господар пред излозите со храна Останувам сам со гитарата И ноќните птици (Илиќ, Ј. (2016). Разоружена…
Details
ЗБОРОВИ Се раѓам во собата со бебешка ономатопеја. Бос и гол влегувам во одајата на јазикот од детски крици и звуци. Во недопрениот свет сѐ е мокро и мирно! Таму е чист и незагаден умот, таму нема место за вишокот зборови во темни акрилни бои, таму нема граници во синтаксата на звуци од природата…
Details