Зборови Насекаде околу мене има зборови, и зборови и зборови, Растат тие на мене ко лисја, се чини како никогаш да не запираат во својот бавен раст од внатре… Но си велам себеси, зборовите се непријатност, биди претпазлив со нив, тие можат да бидат толку многу нешта, несреќата што ги следи стапалата што трчаат мора…
Географија …кога само љубовта би можела да биде пејзаж Орнела Маријани Дај ми да се движам, турни ме, дај ми да се протегнам во далечни земји и мориња, да го допрам небото со мојата рака. Ти си тој кој прави да се движам и јас лебдам со ветровите покрај реки во познати и непознати земји…
На лето Ретко населена, земјата. И покрај огромните полиња и машини, Селата лежат поспани во шимшир градини; ретко ги погодува по мачките фрлениот камен. Во август, ѕвездите паѓаат. Во септември, се лови. Сивата гуска сѐ уште лета, штркот оди по незатруени ливади. Ох, облаците, како планини летаат над шумата. Ако немаш весник в рака овде,…
ХЕТЕРОДОКСИИТЕ НА ЕГЕЈСКОТО МОРЕ II Сите овие херои станале пепел, камења кои не можат повеќе да го издржат ситниот чекор на мелодиите скинати од утробата. Амбисот се отвора таму каде темнината на хероите имитира бесмртна рана. Наталија Фернандез Дијаз-Кабал, Шпанија Превод…
ЈА СКИНАВ РОЗАТА Кога ја скинав розата, со цветот добив и мирис и трње. Се вљубив во мирисот и трњето: момент впуштен во помирисување момент во болка од боцнување заљубен и полуден од земно задоволство. Irwan Abu Bakar, Malaysia Translated into English by the author and Stanley Barkan Ирван Абу Бакар, Малeзија…
НЕМАМ ЖЕЛБА УСТА ДА ОТВОРАМ Немам желба уста да отворам, за што ли да пеам. . . ? Јас – омразената од животот. Сеедно е дали ќе пеам или не. Зошто да зборувам за сладост, кога чувствувам горчина? Ох, тупаницата на опресорот устата ми ја скрши. Немам животен сопатник — кому ли да му бидам…
ШТО Е СКРИЕНО ОСТАНУВА СКРИЕНО Знаци ли се облаците таму горе ─ зборови ли се или бескрајна тишина? Станува ли море реката што плови кон морето или останува река? Тоа што е забележливо останува забележливо. Тоа што се протега зад видливото останува затворено останува скриено. Жермен Дрогенброт, Шпанија – Белгија Germain Droogenbrodt, Spain –…
ЕДНАШ Еднаш кога лутав по патот, мојата осамена силуета – како суво дрво во пустина. Еднаш кога зјапав со страв во мракот, моите повици за помош се губеа водени од ноќта, облаци и магла ги покриваа ѕвездите и месечината, свежо ветерче ја гребеше апсолутната дивина. Еднаш кога го слушав славејчето како пее во ноќта,…
