ДОСТА БЕШЕ Не сечи го мракот со збор Остави го сонот уште малку да спие Уште талкаме некогашните ние таму каде што луњее нашата младост Којзнае дали навистина бевме поинакви или денес сме само портрети фатени од друг агол? Некогаш беше потомок на боговите и умееше да ги слушнеш земјотресите на срцето и да ги…
ИСТО НЕ Е На својот јазик лебот го јадеме го правиме нужниот залак меѓу светот на играта што расте и ништожноста како последица од презирот на болот и студенилото Тешко е човек да ги изрече сосема нештата што треба да ги набљудува како предизвик на непознатото со кое полесно се споделуваат јазикот и…
Зандана Тишината гробна Длабока јама Отворена книга Зандана темна Последна станица На врв планина Плачно небо Јадри солзи лее Доодена ѕверка По крвта гровта Пред очи крвави Лути змии Касаат сега За болката наша Ни на овој свет Ни на овој век Нема иљач Нема лек (Силјан,…
ВЕЧНАТА КУЌА – седма сцена – (Стела Бенвениста кај Рабинот Ицак Коен. Таа доаѓа со куферот, облечена за на пат, со црн шешир, авионска карта и еден врзоп од стотина клучеви во рацете. Рабинот Ицак Коен е слеп, во бела долга кошула, седнат како на Камен трон.) Стела Бенвениста: Добровечер Раби Ицак Коен,…
ЖЕНА ендемски вид сум, а законот не ме заштитува. ме ловат за спорт без кучиња и коњи, без лепче и јадици, со камшици и клади. зауздајте си ги сопрузите, жени! мажот е пуштен од синџирот. џивџи навистина го виде мацолот, затоа не го напушта кафезот, затоа што само таму е нејзината…
УЧЕЊЕТО ЗА ТЕЛОТО Телото е мост преку вечната река или попрво корито низ кое таа река тече оти со нашето тело се поврзуваме со нашите предци со таа црвена река со тоа црвено море а нашите деца со нас пак преку тело се поврзуваат тие души што дошле од љубов да живеат љубовта да…
РЈАБИНА Овојпат нема да Ви зборувам за највозбудливото лето во мојот живот, зашто оттогаш безмалку ништо не останало. Дури ни во спомените! А сѐ што помнам и што ми остана од тоа лето, највозбудливото во мојот дотогаш скромно безгрешен живот а и отпосле, беше рјабината. Да не должам, на крајот од летото прошетав, не…
НОСОТ НА ТИНА За еден нос, макар и тој на Тина, да биде носечки „лик“ во каков и да е литературен текст, потребно е тој да биде единствен. Како оној на Сирано де Бержерак, на пример. Или пак како оној на Барбра Стрејсенд. Или пак да ѝ оставиме простор на фантазијата за тоа каков…
