ГЕОРГИ КОНСТАНТИНОВ: КРИЛАТО ЗАЛОЖНИШТВО (ITHACA 674)
КРИЛАТО ЗАЛОЖНИШТВО Слободата одлетува На крилјата на есента – Над хоризонтот, Далеку од тука, на југ… Планинскиот венец Продолжува да тежи во моите очи. Снежниот облак Се лизга надолу како димна завеса… Не се плашам од студената осаменост. Не завидувам на бесконечноста на летот на птицата. Дури и птицата не е слободна – Јатото е…
Details