УМОРЕН СУМ Уморен сум од докажување од мисли и пишување, за конечното и бесконечното на црното и белотo Cветот ми е качен на глава како кола ѓубре од минатото влечено од уморно старо магаре кое нема да ја дочека пролетта пред семафорот кој одамна престанал да работи Уморен сум , кога тргнав на…
СТРАВУВАМ Стравувам да не исчезнеме како Хазари Да не нè смети историјата со својата груба метла од сирак Стравувам од шарените монистра и стакленца со кои ни ја купуваат земјата а ние се радуваме како деца на неотворена играчка што ќе се отвори како Пандорина кутија Стравувам дека на минотаурот му дадовме премногу…
МАГИЧЕН ДЕН На клупа во паркчето до мојата зграда двајца вљубени гугукаа како гулаби. Преку улица, на влезот од пазарот, ко распеани фоки на бина, си прикажуваа две баби. Сред пазарот течеше врвулица од сончогледни лица во змијовидна редица. Во кафулињата – офарбана младост со акробации густираше кафе во кафезот на…
МИТОЛОГИИ Едно утро се разбудив со острата констатација Дека митологијата е козметика на историјата, Дека виртуелната генеалогија родила легенди За да се срамат оние што ги препишаа фактите Си направија лична карта за себе И им ја продадоа на другите за леб и сол. Истата вечер си легнав со мисла дека религијата Е…
ПОТКРЕПА Мушан, провинција Јунан, јули 2016 Живот во заборав. Подгрбавена силуета бледнее меѓу ѕидините на една изгубена младост. Подај ми ја дланката. Денот сè уште мириса на презреано манго. ПЛАЧОТ НА АШИМА Шилин -камената шума, провинција Јунан, август 2016 Што е она што се извива кон облаците? Безживотните…
ДУШАТА ДА МИ БИДЕ ПОЛНА Не ја давам песната твоја ни за три липи од памтивек насадени, ни за три чинари, ни за четири град без ода на умирање сега. Не го давам зборот твој ни за три села сосе сета – наша оаза, ни за три гори ни за три…
МАРАТОНСКА ПЕСНА Ги претрчавме сите ледини. И ливадите со лаванда и лалиња, но и минските полиња. Попат некои налетаа на мина. И летаа до ѕвездите. А други пак направија букети цвеќе за своите сакани. Ги претрчавме и сите градови. И бескрајните славни булевари и мемливите ќор-сокаци. Некои ги метеа сокаците…
СОНЕТ Еве тишина, и празно место, и висока помисла за песна, за висока песна. Сама и чиста, без ништо што не ѝ припаѓа, што не е самата таа, внатре во сопствената широка рамка, од насловот до последната точка и со гордо крената глава, спокојна и цврста на белегата од која брза да…
