МИТОЛОГИИ
Едно утро се разбудив со острата констатација
Дека митологијата е козметика на историјата,
Дека виртуелната генеалогија родила легенди
За да се срамат оние што ги препишаа фактите
Си направија лична карта за себе
И им ја продадоа на другите за леб и сол.
Истата вечер си легнав со мисла дека религијата
Е облека на нашиот дух, дека духот гол
Не ни го бидува и дека верата станува
Космогонија ако не ја преинсталираме
Во нашите преведувања на вредностите,
Ако не ги појадуваме, ручаме и вечераме
Иако остануваме гладни, голи и боси.
Јас не се разбудив. Останав да сонувам,
Сегрегиран, необединет, оптоварен,
Незабележан, прераскажан,
Замаен, екстрадиран од себеси,
Денешен и утрешен, ничин и сечиј,
Замаглен, недоречен,
Еден и последен.
Митологиите се вечна експлоатација на мудроста.
Во Списание за книжевност, уметност и култура „Раст“ (2021, бр. 24),
(Уред. Даниела Андоновска-Трајковска, Елизабета Јончиќ и Милица Димитријовска Радевска, Изд. Друштво на писатели „Битолски книжевен круг“ – Битола, РС Македонија)
In Journal of Literature, Art and Culture “Growth” (2021, No. 24)
(Editor in chief: Daniela Andonovska-Trajkovska, Ed. Elizabeta Jonchikj, Milica DImitrijovska Radevska, Publisher: Association of Writers “Bitola Literary Circle” – Bitola, North Macedonia)
