ЏАО ЛИОНГ, КИНА (ZHAO LIHONG, CHINA): ЕДНАШ (ITHACA 691)
ЕДНАШ Еднаш кога лутав по патот, мојата осамена силуета – како суво дрво во пустина. Еднаш кога зјапав со страв во мракот, моите повици за помош се губеа водени од ноќта, облаци и магла ги покриваа ѕвездите и месечината, свежо ветерче ја гребеше апсолутната дивина. Еднаш кога го слушав славејчето како пее во ноќта,…